„Niewyrażone emocje nigdy nie umierają. Zostają zakopane żywcem, aby powrócić później, w znacznie gorszej postaci."

Zygmunt Freud

PSYCHOTERAPIA INDYWIDUALNA

Metoda leczenia zaburzeń emocjonalnych i rozwiązywania problemów osobistych środkami psychologicznymi. Dzieje się to poprzez kontakt z psychoterapeutą w gabinecie psychoterapeutycznym. Sposoby oddziaływań psychoterapeutycznych różnią się w zależności od przyjętego przez psychoterapeutę modelu psychiki człowieka, także od sposobu rozumienia źródeł zaburzeń psychicznych czy wreszcie od celu terapii. Zwykle psychoterapia indywidualna zaczyna się jednym lub kilkoma spotkaniami wstępnymi, zwanymi konsultacjami. Po konsultacji lub konsultacjach psychoterapeutycznych, zostaje zawarty kontrakt psychoterapeutyczny, który określa nad czym Pacjent chce pracować, jak często będzie się spotykał z terapeutą, jak długo będą trwały. Zostaje ustalone, jak można odwołać sesję oraz jak ewentualnie wygląda przerwanie terapii.

PSYCHOTERAPIA PAR I RODZIN

Psychoterapia rodzinna polega na pracy psychoterapeuty z członkami rodziny. Zakłada ona, że sposób funkcjonowania osoby, przeżywane przez nią problemy, należy widzieć w szerokim kontekście układu rodzinnego, w jakim żyje. Zachowania każdego członka rodziny wpływają na odczucia i zachowania innych osób. Problemy wychowawcze, szkolne, objawy psychosomatyczne itp. mogą być dla psychoterapeuty sygnałami, że wsparcia terapeutycznego potrzebuje cały system rodzinny. Pomoc psychoterapeuty polega na pracy z rodziną nad zrozumieniem procesów emocjonalnych w rodzinie i poprawą relacji między poszczególnymi jej członkami.

WARSZTATY ROZWOJOWE

Propozycja dla osób, które pragną się rozwijać, poszerzać horyzonty, nawiązywać nowe relacje i spędzać czas w przyjaznej atmosferze. To także świetna okazja do autorefeksji, zatrzymania się na chwilę w biegu życia i spojrzenie na nie z dystansu. Tematyka warsztatów rozwoju osobistego koncentruje się m.in. wokół dziedziny samorozwoju, życia osobistego i zawodowego oraz komunikacji międzyludzkiej. Celem zajęć jest wspólne doskonalenie kompetencji społecznych, cech i umiejętności, dzięki którym nasze życie staje się lepsze, bardziej wartościowe, a my czujemy się szczęśliwsi.

SUPERWIZJA

Jest potrzebna psychoterapeucie w prawidłowym zrozumieniu i poprowadzeniu procesu psychoterapii. Superwizja jest m.in. procesem uczenia się, w którym superwizant (psychoterapeuta zgłaszający się na superwizję) pracuje z bardziej doświadczonym specjalistą nad wzbogacaniem własnych umiejętności i doświadczenia zawodowego, które docelowo mają służyć klientowi zgłaszającemu się po pomoc. Rozpoczynając spotkania superwizyjne superwizor ustala z superwizantem ich cele. Najważniejszym z nich jest dobro pacjenta (którego problematyka jest omawiana w trakcie superwizji), drugim równie ważnym jest rozwój zawodowy superwizanta. Głównym zadaniem superwizji jest stworzenie przestrzeni do refleksji dla superwizanta, aby mógł on w bezpiecznej atmosferze przyglądać się swojej pracy z pacjentem, własnym reakcjom, obserwowaniem tego co w związku z tym dzieje się w relacji terapeutycznej itp. Superwizor jest otwarty na eksplorację zgłaszanych treści, nie udziela prostych rad, nie rozwiązuje bezpośrednio problemu za superwizanta, ale pomaga zrozumieć pacjenta wtdy gdy dla psychoterapeuty jest to trudne. Terapeuta ma możliwość zwiększania samoświadomości w pracy zawodowej, co w konsekwencji wpływa na jakość udzielanych przez niego świadczeń zdrowotnych.